rozgałęźnik

Polish

rozgałęźnik

Etymology

From rozgałęziać +‎ nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzɡaˈwɛɲʑɲik/
• Rhymes: -ɛɲʑɲik
• Syllabification: roz‧ga‧łęź‧nik

Noun

rozgałęźnik m inan

1. adapter (device that allows to attach more than one plug to a single socket)

   Synonym: złodziejka

Declension

Declension of rozgałęźnik

	singular	plural
nominative	rozgałęźnik	rozgałęźniki
genitive	rozgałęźnika	rozgałęźników
dative	rozgałęźnikowi	rozgałęźnikom
accusative	rozgałęźnik	rozgałęźniki
instrumental	rozgałęźnikiem	rozgałęźnikami
locative	rozgałęźniku	rozgałęźnikach
vocative	rozgałęźniku	rozgałęźniki

Further reading

• rozgałęźnik in Polish dictionaries at PWN