rozkojarzony
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From rozkojarzyć + -ony.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
rozkojarzony (comparative bardziej rozkojarzony, superlative najbardziej rozkojarzony, no derived adverb)
- distracted, absent-minded
- Synonyms: roztargniony, roztrzepany, nieuważny
Declension[edit]
Declension of rozkojarzony (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | rozkojarzony | rozkojarzona | rozkojarzone | rozkojarzeni | rozkojarzone | |
| genitive | rozkojarzonego | rozkojarzonej | rozkojarzonego | rozkojarzonych | ||
| dative | rozkojarzonemu | rozkojarzonej | rozkojarzonemu | rozkojarzonym | ||
| accusative | rozkojarzonego | rozkojarzony | rozkojarzoną | rozkojarzone | rozkojarzonych | rozkojarzone |
| instrumental | rozkojarzonym | rozkojarzoną | rozkojarzonym | rozkojarzonymi | ||
| locative | rozkojarzonym | rozkojarzonej | rozkojarzonym | rozkojarzonych | ||
Participle[edit]
rozkojarzony (passive adjectival)
- masculine singular passive adjectival participle of rozkojarzyć
Further reading[edit]
- rozkojarzony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozkojarzony in Polish dictionaries at PWN