rozrzutnik

Polish

Etymology

From rozrzucać +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈʐut.ɲik/

Noun

rozrzutnik m pers (female equivalent rozrzutnica)

1. spendthrift (someone who spends money improvidently or wastefully)

Declension

Declension of rozrzutnik

	singular	plural
nominative	rozrzutnik	rozrzutnicy/rozrzutniki (deprecative)
genitive	rozrzutnika	rozrzutników
dative	rozrzutnikowi	rozrzutnikom
accusative	rozrzutnika	rozrzutników
instrumental	rozrzutnikiem	rozrzutnikami
locative	rozrzutniku	rozrzutnikach
vocative	rozrzutniku	rozrzutnicy

Synonyms

• (spendthrift): marnotrawca, utracjusz

Noun

rozrzutnik m inan

1. manure spreader (agricultural machine)

Declension

Declension of rozrzutnik

	singular	plural
nominative	rozrzutnik	rozrzutniki
genitive	rozrzutnika	rozrzutników
dative	rozrzutnikowi	rozrzutnikom
accusative	rozrzutnik	rozrzutniki
instrumental	rozrzutnikiem	rozrzutnikami
locative	rozrzutniku	rozrzutnikach
vocative	rozrzutniku	rozrzutniki

Synonyms

• (manure spreader): roztrząsacz obornika, rozrzutnik obornika

Further reading

• Template:R:PWN