rukavičarski

Serbo-Croatian

Etymology

From rukavičar.

Pronunciation

• (adjective) IPA^(key): /rukǎʋit͡ʃaːrskiː/
• (adverb) IPA^(key): /rukǎʋit͡ʃaːrski/
• Hyphenation: ru‧ka‧vi‧čar‧ski

Adjective

rukàvičārskī (Cyrillic spelling рука̀вича̄рскӣ)

1. in a manner of a glover, glovemaker

Declension

Declension of rukavičarski

singular		masculine	feminine	neuter
nominative		rukavičarski	rukavičarska	rukavičarsko
genitive		rukavičarskog(a)	rukavičarske	rukavičarskog(a)
dative		rukavičarskom(u/e)	rukavičarskoj	rukavičarskom(u/e)
accusative	inanimate animate	rukavičarski rukavičarskog(a)	rukavičarsku	rukavičarsko
vocative		rukavičarski	rukavičarska	rukavičarsko
locative		rukavičarskom(e/u)	rukavičarskoj	rukavičarskom(e/u)
instrumental		rukavičarskim	rukavičarskom	rukavičarskim
plural		masculine	feminine	neuter
nominative		rukavičarski	rukavičarske	rukavičarska
genitive		rukavičarskih	rukavičarskih	rukavičarskih
dative		rukavičarskim(a)	rukavičarskim(a)	rukavičarskim(a)
accusative		rukavičarske	rukavičarske	rukavičarska
vocative		rukavičarski	rukavičarske	rukavičarska
locative		rukavičarskim(a)	rukavičarskim(a)	rukavičarskim(a)
instrumental		rukavičarskim(a)	rukavičarskim(a)	rukavičarskim(a)

Adverb

rukàvičārski (Cyrillic spelling рука̀вича̄рски)

1. as a glover, glovemaker

References

• “rukavičarski” in Hrvatski jezični portal
• “rukavičarski” in Hrvatski jezični portal