rukopisni

Serbo-Croatian

Etymology

From rȕkopīs.

Pronunciation

• IPA^(key): /rûkopiːsniː/
• Hyphenation: ru‧ko‧pis‧ni

Adjective

rȕkopīsnī (Cyrillic spelling ру̏копӣснӣ)

1. of or pertaining to a manuscript
2. in manuscript, hand-written

Declension

Declension of rukopisni

singular		masculine	feminine	neuter
nominative		rukopisni	rukopisna	rukopisno
genitive		rukopisnog(a)	rukopisne	rukopisnog(a)
dative		rukopisnom(u/e)	rukopisnoj	rukopisnom(u/e)
accusative	inanimate animate	rukopisni rukopisnog(a)	rukopisnu	rukopisno
vocative		rukopisni	rukopisna	rukopisno
locative		rukopisnom(e/u)	rukopisnoj	rukopisnom(e/u)
instrumental		rukopisnim	rukopisnom	rukopisnim
plural		masculine	feminine	neuter
nominative		rukopisni	rukopisne	rukopisna
genitive		rukopisnih	rukopisnih	rukopisnih
dative		rukopisnim(a)	rukopisnim(a)	rukopisnim(a)
accusative		rukopisne	rukopisne	rukopisna
vocative		rukopisni	rukopisne	rukopisna
locative		rukopisnim(a)	rukopisnim(a)	rukopisnim(a)
instrumental		rukopisnim(a)	rukopisnim(a)	rukopisnim(a)

References

• “rukopisni” in Hrvatski jezični portal