rzeczoznawca

Polish

Etymology

From rzecz +‎ -o- +‎ -znawca.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɛ.t͡ʂɔzˈnaf.t͡sa/

Noun

rzeczoznawca m pers (female equivalent rzeczoznawczyni)

1. appraiser

Declension

Declension of rzeczoznawca

	singular	plural
nominative	rzeczoznawca	rzeczoznawcy/rzeczoznawce (deprecative)
genitive	rzeczoznawcy	rzeczoznawców
dative	rzeczoznawcy	rzeczoznawcom
accusative	rzeczoznawcę	rzeczoznawców
instrumental	rzeczoznawcą	rzeczoznawcami
locative	rzeczoznawcy	rzeczoznawcach
vocative	rzeczoznawco	rzeczoznawcy

Further reading

• Template:R:PWN