rzyć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *ritь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɨt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ɕ
• Homophone: żyć

Noun

rzyć f

1. (dated, dialectal) buttocks, ass

Declension

Declension of rzyć

	singular	plural
nominative	rzyć	rzycie
genitive	rzyci	rzyci
dative	rzyci	rzyciom
accusative	rzyć	rzycie
instrumental	rzycią	rzyciami
locative	rzyci	rzyciach
vocative	rzyci	rzycie

Further reading

• Template:R:PWN