séantóir

Irish

Etymology

From séan (“deny”) +‎ -tóir.

Noun

séantóir m (genitive singular séantóra, nominative plural séantóirí)

1. denier, renegade
2. (religion) apostate

Declension

Declension of séantóir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative séantóir séantóirí Vocative a shéantóir a shéantóirí Genitive séantóra séantóirí Dative séantóir séantóirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an séantóir na séantóirí Genitive an tséantóra na séantóirí Dative leis an séantóir don séantóir leis na séantóirí

Derived terms

• feoilséantóir (“vegetarian”)
• séantóir athrú aeráide (“climate change denier”)

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “séantóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN