sıkılma

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Noun[edit]

sıkılma (definite accusative sıkılmayı, plural sıkılmalar)

  1. verbal noun of sıkılmak

Declension[edit]

Inflection
Nominative sıkılma
Definite accusative sıkılmayı
Singular Plural
Nominative sıkılma sıkılmalar
Definite accusative sıkılmayı sıkılmaları
Dative sıkılmaya sıkılmalara
Locative sıkılmada sıkılmalarda
Ablative sıkılmadan sıkılmalardan
Genitive sıkılmanın sıkılmaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular sıkılmam sıkılmalarım
2nd singular sıkılman sıkılmaların
3rd singular sıkılması sıkılmaları
1st plural sıkılmamız sıkılmalarımız
2nd plural sıkılmanız sıkılmalarınız
3rd plural sıkılmaları sıkılmaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular sıkılmamı sıkılmalarımı
2nd singular sıkılmanı sıkılmalarını
3rd singular sıkılmasını sıkılmalarını
1st plural sıkılmamızı sıkılmalarımızı
2nd plural sıkılmanızı sıkılmalarınızı
3rd plural sıkılmalarını sıkılmalarını
Dative
Singular Plural
1st singular sıkılmama sıkılmalarıma
2nd singular sıkılmana sıkılmalarına
3rd singular sıkılmasına sıkılmalarına
1st plural sıkılmamıza sıkılmalarımıza
2nd plural sıkılmanıza sıkılmalarınıza
3rd plural sıkılmalarına sıkılmalarına
Locative
Singular Plural
1st singular sıkılmamda sıkılmalarımda
2nd singular sıkılmanda sıkılmalarında
3rd singular sıkılmasında sıkılmalarında
1st plural sıkılmamızda sıkılmalarımızda
2nd plural sıkılmanızda sıkılmalarınızda
3rd plural sıkılmalarında sıkılmalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular sıkılmamdan sıkılmalarımdan
2nd singular sıkılmandan sıkılmalarından
3rd singular sıkılmasından sıkılmalarından
1st plural sıkılmamızdan sıkılmalarımızdan
2nd plural sıkılmanızdan sıkılmalarınızdan
3rd plural sıkılmalarından sıkılmalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular sıkılmamın sıkılmalarımın
2nd singular sıkılmanın sıkılmalarının
3rd singular sıkılmasının sıkılmalarının
1st plural sıkılmamızın sıkılmalarımızın
2nd plural sıkılmanızın sıkılmalarınızın
3rd plural sıkılmalarının sıkılmalarının

Verb[edit]

sıkılma

  1. second-person singular negative imperative of sıkılmak

Further reading[edit]

  • sıkılma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu