słuch

See also: sluch

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *sluxъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /swux/

Noun

słuch m inan

1. hearing (sense)

Declension

Declension of słuch

	singular
nominative	słuch
genitive	słuchu
dative	słuchowi
accusative	słuch
instrumental	słuchem
locative	słuchu
vocative	słuchu

Derived terms

• (adjectives) słuchowy, słyszalny
• (nouns) odsłuch, podsłuch, posłuch, słuchacz, słuchawka, słuchawki, słuchowisko, słuchy
• (verbs) osłuchać, osłuchiwać, posłuchać, przesłuchać, słuchać, słyszeć, wysłuchać

Further reading

• słuch in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN