saighdeoir

Irish

Etymology

From Middle Irish saigteóir (“archer, soldier”), from saiget (“arrow”) (compare modern saighead), from Latin sagitta. Synchronically analyzable as saighead +‎ -óir. Doublet of saighdiúir (“soldier”).

Noun

saighdeoir m (genitive singular saighdeora, nominative plural saighdeoirí)

1. archer, bowman

   Synonym: boghdóir

Declension

Declension of saighdeoir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative saighdeoir saighdeoirí Vocative a shaighdeoir a shaighdeoirí Genitive saighdeora saighdeoirí Dative saighdeoir saighdeoirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an saighdeoir na saighdeoirí Genitive an tsaighdeora na saighdeoirí Dative leis an saighdeoir don saighdeoir leis na saighdeoirí

Derived terms

• an Saighdeoir (“Sagittarius”)
• saighdeoireacht (“archery”)

 

Related terms

• bogha (“bow”)
• boghdóireacht (“archery”)
• saighead (“arrow”)
• truaill saighead (“quiver”)

 

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
saighdeoir	shaighdeoir after an, tsaighdeoir	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “saigteóir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Ó Dónaill, Niall (1977) “saighdeoir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “saighdeoir”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “saighdeoir”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024