saighdiúir

Irish

Etymology

From Middle Irish saigteóir (“archer, soldier”), from saiget (“arrow”) (compare modern saighead), from Latin sagitta. Doublet of saighdeoir (“archer, bowman”)).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsˠaidʲuːɾʲ/

Noun

saighdiúir m (genitive singular saighdiúra, nominative plural saighdiúirí)

1. soldier

Declension

Declension of saighdiúir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative saighdiúir saighdiúirí Vocative a shaighdiúir a shaighdiúirí Genitive saighdiúra saighdiúirí Dative saighdiúir saighdiúirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an saighdiúir na saighdiúirí Genitive an tsaighdiúra na saighdiúirí Dative leis an saighdiúir don saighdiúir leis na saighdiúirí

Derived terms

• saighdiúir coise (“foot soldier”)
• saighdiúir innealtóireachta (“engineer”, literally “soldier of engineering”)

 

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
saighdiúir	shaighdiúir after an, tsaighdiúir	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “saigteóir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Ó Dónaill, Niall (1977) “saighdiúir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “saighdiúir”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “saighdiúir”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024
• “saighdiúir”, in The National Terminology Database for Irish, Fiontar & Scoil na Gaeilge, DCU and Foras na Gaeilge, 2006–2024