seikka
Finnish
Etymology
Borrowed from Karelian šeikka.
Pronunciation
Noun
seikka
Declension
Inflection of seikka (Kotus type 9*A/kala, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | seikka | seikat | ||
genitive | seikan | seikkojen | ||
partitive | seikkaa | seikkoja | ||
illative | seikkaan | seikkoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | seikka | seikat | ||
accusative | nom. | seikka | seikat | |
gen. | seikan | |||
genitive | seikan | seikkojen seikkain rare | ||
partitive | seikkaa | seikkoja | ||
inessive | seikassa | seikoissa | ||
elative | seikasta | seikoista | ||
illative | seikkaan | seikkoihin | ||
adessive | seikalla | seikoilla | ||
ablative | seikalta | seikoilta | ||
allative | seikalle | seikoille | ||
essive | seikkana | seikkoina | ||
translative | seikaksi | seikoiksi | ||
abessive | seikatta | seikoitta | ||
instructive | — | seikoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Descendants
- → Estonian: seik