sekreter
Definition from Wiktionary, the free dictionary
Contents
Norwegian Bokmål[edit]
Alternative forms[edit]
Noun[edit]
sekreter n pl
Turkish[edit]
Etymology[edit]
Borrowing from French secrétaire.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
sekreter (definite accusative sekreteri, plural sekreterler)
Declension[edit]
declension of sekreter
| singular (tekil) | plural (çoğul) | |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | sekreter | sekreterler |
| definite accusative (belirtme) | sekreteri | sekreterleri |
| dative (yönelme) | sekretere | sekreterlere |
| locative (bulunma) | sekreterde | sekreterlerde |
| ablative (ayrılma) | sekreterden | sekreterlerden |
| genitive (tamlayan) | sekreterin | sekreterlerin |
