selsèèl

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Semai[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Semai *sɛɛl, from Proto-Aslian *sɛɛl (shy), from Proto-Mon-Khmer *siil ~ *siəl (ashamed).

Adjective[edit]

selsèèl[1]

  1. shy; embarrassed; ashamed

Synonyms[edit]

References[edit]

  1. ^ Basrim bin Ngah Aching (2008) Kamus Engròq Semay – Engròq Malaysia, Kamus Bahasa Semai – Bahasa Malaysia, Bangi: Institut Alam dan Tamadun Melayu, Universiti Kebangsaan Malaysia