siedzący

Polish

Etymology

From siedzieć +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕɛˈd͡zɔn.t͡sɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: sie‧dzą‧cy

Adjective

siedzący (not comparable, derived adverb siedząco)

1. sitting (performed while sitting)
2. sitting (intended for sitting)

Participle

siedzący (active adjectival)

1. active adjectival participle of siedzieć

Declension

Declension of siedzący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	siedzący		siedząca	siedzące	siedzący	siedzące
genitive	siedzącego		siedzącej	siedzącego	siedzących
dative	siedzącemu		siedzącej	siedzącemu	siedzącym
accusative	siedzącego	siedzący	siedzącą	siedzące	siedzących	siedzące
instrumental	siedzącym		siedzącą	siedzącym	siedzącymi
locative	siedzącym		siedzącej	siedzącym	siedzących

Derived terms

nouns

• miejsce siedzące

 

Further reading

• siedzący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• siedzący in Polish dictionaries at PWN