significatorius
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /siɡ.ni.fi.kaːˈto.ri.us/, [s̠ɪŋnɪfɪkäːˈt̪ɔriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /siɲ.ɲi.fi.kaˈto.ri.us/, [siɲːifikäˈt̪ɔːrius]
Adjective
[edit]significātorius (feminine significātoria, neuter significātorium, adverb significātorie); first/second-declension adjective
- Denoting, signifying.
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | significātorius | significātoria | significātorium | significātoriī | significātoriae | significātoria | |
Genitive | significātoriī | significātoriae | significātoriī | significātoriōrum | significātoriārum | significātoriōrum | |
Dative | significātoriō | significātoriō | significātoriīs | ||||
Accusative | significātorium | significātoriam | significātorium | significātoriōs | significātoriās | significātoria | |
Ablative | significātoriō | significātoriā | significātoriō | significātoriīs | |||
Vocative | significātorie | significātoria | significātorium | significātoriī | significātoriae | significātoria |
Related terms
[edit]References
[edit]- “significatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- significatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.