significatus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 06:45, 21 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Perfect passive participle of significō.

Participle

sīgnificātus (feminine sīgnificāta, neuter sīgnificātum); first/second-declension participle

  1. signified, shown, expressed, indicated
  2. portended, prognosticated

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative sīgnificātus sīgnificāta sīgnificātum sīgnificātī sīgnificātae sīgnificāta
Genitive sīgnificātī sīgnificātae sīgnificātī sīgnificātōrum sīgnificātārum sīgnificātōrum
Dative sīgnificātō sīgnificātō sīgnificātīs
Accusative sīgnificātum sīgnificātam sīgnificātum sīgnificātōs sīgnificātās sīgnificāta
Ablative sīgnificātō sīgnificātā sīgnificātō sīgnificātīs
Vocative sīgnificāte sīgnificāta sīgnificātum sīgnificātī sīgnificātae sīgnificāta

References

  • significatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • significatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • significatus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016