sincronic
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French synchronique. By surface analysis, sincronie + -ic.
Adjective[edit]
sincronic m or n (feminine singular sincronică, masculine plural sincronici, feminine and neuter plural sincronice)
Declension[edit]
Declension of sincronic
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | sincronic | sincronică | sincronici | sincronice | ||
definite | sincronicul | sincronica | sincronicii | sincronicele | |||
genitive/ dative |
indefinite | sincronic | sincronice | sincronici | sincronice | ||
definite | sincronicului | sincronicei | sincronicilor | sincronicelor |