singultans
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of singultō
Participle[edit]
singultāns (genitive singultantis); third-declension one-termination participle
- sobbing
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | singultāns | singultantēs | singultantia | ||
Genitive | singultantis | singultantium | |||
Dative | singultantī | singultantibus | |||
Accusative | singultantem | singultāns | singultantēs singultantīs |
singultantia | |
Ablative | singultante singultantī1 |
singultantibus | |||
Vocative | singultāns | singultantēs | singultantia |
1When used purely as an adjective.