singultans
Latin
Etymology
Present participle of singultō
Participle
singultāns (genitive singultantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | singultāns | singultantēs | singultantia | ||
Genitive | singultantis | singultantium | |||
Dative | singultantī | singultantibus | |||
Accusative | singultantem | singultāns | singultantēs singultantīs |
singultantia | |
Ablative | singultante singultantī1 |
singultantibus | |||
Vocative | singultāns | singultantēs | singultantia |
1When used purely as an adjective.