skjemma

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Norwegian Nynorsk[edit]

Etymology[edit]

From Old Norse skemma.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

skjemma (present tense skjemmer, past tense skjemde or skjemte, supine skjemt, past participle skjemd or skjemt, present participle skjemmande, imperative skjem)

  1. a-infinitive form of skjemme