skurðgröftur
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
From skurður (“ditch, canal”) + gröftur (“digging”).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
skurðgröftur m (genitive singular skurðgraftar, no plural)
Declension[edit]
declension of skurðgröftur
m-s3 | singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | skurðgröftur | skurðgröfturinn |
accusative | skurðgröft | skurðgröftinn |
dative | skurðgrefti | skurðgreftinum |
genitive | skurðgraftar | skurðgraftarins |