smiech

See also: Smiech, śmiech, and Śmiech

Serbo-Croatian

Noun

smiech m (Cyrillic spelling смиецх)

1. Obsolete spelling of smijeh.

---

Slovak

Etymology

From Proto-Slavic *směxъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsmi̯ɛx/

Noun

smiech m (genitive singular smiechu, nominative plural smiechov, declension pattern of dub)

1. laughter

Declension

Declension of smiech

	singular	plural
nominative	smiech	smiechy
genitive	smiechu	smiechov
dative	smiechu	smiechom
accusative	smiech	smiechy
locative	smiechu	smiechoch
instrumental	smiechom	smiechmi

Derived terms

• smiešik, smiešok

Further reading

• “smiech”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2024