sokulma

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Noun[edit]

sokulma (definite accusative sokulmayı, plural sokulmalar)

  1. verbal noun of sokulmak

Declension[edit]

Inflection
Nominative sokulma
Definite accusative sokulmayı
Singular Plural
Nominative sokulma sokulmalar
Definite accusative sokulmayı sokulmaları
Dative sokulmaya sokulmalara
Locative sokulmada sokulmalarda
Ablative sokulmadan sokulmalardan
Genitive sokulmanın sokulmaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular sokulmam sokulmalarım
2nd singular sokulman sokulmaların
3rd singular sokulması sokulmaları
1st plural sokulmamız sokulmalarımız
2nd plural sokulmanız sokulmalarınız
3rd plural sokulmaları sokulmaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular sokulmamı sokulmalarımı
2nd singular sokulmanı sokulmalarını
3rd singular sokulmasını sokulmalarını
1st plural sokulmamızı sokulmalarımızı
2nd plural sokulmanızı sokulmalarınızı
3rd plural sokulmalarını sokulmalarını
Dative
Singular Plural
1st singular sokulmama sokulmalarıma
2nd singular sokulmana sokulmalarına
3rd singular sokulmasına sokulmalarına
1st plural sokulmamıza sokulmalarımıza
2nd plural sokulmanıza sokulmalarınıza
3rd plural sokulmalarına sokulmalarına
Locative
Singular Plural
1st singular sokulmamda sokulmalarımda
2nd singular sokulmanda sokulmalarında
3rd singular sokulmasında sokulmalarında
1st plural sokulmamızda sokulmalarımızda
2nd plural sokulmanızda sokulmalarınızda
3rd plural sokulmalarında sokulmalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular sokulmamdan sokulmalarımdan
2nd singular sokulmandan sokulmalarından
3rd singular sokulmasından sokulmalarından
1st plural sokulmamızdan sokulmalarımızdan
2nd plural sokulmanızdan sokulmalarınızdan
3rd plural sokulmalarından sokulmalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular sokulmamın sokulmalarımın
2nd singular sokulmanın sokulmalarının
3rd singular sokulmasının sokulmalarının
1st plural sokulmamızın sokulmalarımızın
2nd plural sokulmanızın sokulmalarınızın
3rd plural sokulmalarının sokulmalarının

Verb[edit]

sokulma

  1. second-person singular negative imperative of sokulmak

Further reading[edit]

  • sokulma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu