spóźniony

Polish

Etymology

From spóźnić +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /spuʑˈɲɔ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: spóź‧nio‧ny

Adjective

spóźniony (not comparable, no derived adverb)

1. late (not arriving until after an expected time)

Declension

Declension of spóźniony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	spóźniony		spóźniona	spóźnione	spóźnieni	spóźnione
genitive	spóźnionego		spóźnionej	spóźnionego	spóźnionych
dative	spóźnionemu		spóźnionej	spóźnionemu	spóźnionym
accusative	spóźnionego	spóźniony	spóźnioną	spóźnione	spóźnionych	spóźnione
instrumental	spóźnionym		spóźnioną	spóźnionym	spóźnionymi
locative	spóźnionym		spóźnionej	spóźnionym	spóźnionych

Participle

spóźniony (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of spóźnić

Further reading

• spóźniony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spóźniony in Polish dictionaries at PWN