sprytny

Polish

Etymology

From spryt +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsprɘt.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘtnɘ
• Syllabification: spryt‧ny

Adjective

sprytny (comparative sprytniejszy, superlative najsprytniejszy, derived adverb sprytnie)

1. clever, canny, shrewd, crafty, cunning, wily

Declension

Declension of sprytny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	sprytny		sprytna	sprytne	sprytni	sprytne
genitive	sprytnego		sprytnej	sprytnego	sprytnych
dative	sprytnemu		sprytnej	sprytnemu	sprytnym
accusative	sprytnego	sprytny	sprytną	sprytne	sprytnych	sprytne
instrumental	sprytnym		sprytną	sprytnym	sprytnymi
locative	sprytnym		sprytnej	sprytnym	sprytnych

Further reading

• sprytny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sprytny in Polish dictionaries at PWN