sraczka

See also: sraczką

Polish

Etymology

From the verb srać (“to shit, to defecate”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsrat͡ʂ.ka/

• Audio:

  (file)

Noun

sraczka f

1. (vulgar) runs, shits, diarrhea

Declension

Declension of sraczka

	singular	plural
nominative	sraczka	sraczki
genitive	sraczki	sraczek
dative	sraczce	sraczkom
accusative	sraczkę	sraczki
instrumental	sraczką	sraczkami
locative	sraczce	sraczkach
vocative	sraczko	sraczki

Further reading

• sraczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN