strjúpi
Icelandic
Alternative forms
Etymology
From Old Norse strjúpi, cognates include Danish strube, Swedish strupe (“throat”).
Noun
strjúpi m (genitive singular strjúpa, nominative plural strjúpar)
- (rare, of animals and humans) the neck, especially the trunk that remains after the head has been hewn off[1]
- Chapter 21, Svarfdæla saga (Icelandic)
- Fyrir sunnan hús lést Ögmundur sjá rauðan kyrtil hanga úti á ási og diglaði niður úr og brá hann í munn sér og kenndi að salt var. Síðan hljóp hann suður um húsin með kyrtilinn og dró með sér tík mikla og hjó af henni höfuðið og færði í kyrtilinn og lét taka strjúpann niður úr höfuðsmáttinni og dró að dyrunum þar sem þær voru Ragnhildur og Ingvildur.
- Skálmöld, song Valhöll from album Baldur
- Hetja er fallin, höndin sár,
- höfuðið klofið að strjúpa.
- Gróa þar síðan Baldursbrár,
- berjalyng kroppar rjúpa.
- Hero is fallen, hand is sore
- Head is cleaved to the neck
- Ever since then grow sea mayweed
- Berries eats the Rock Ptarmigan.
- Chapter 21, Svarfdæla saga (Icelandic)
References
- ↑ 1.0 1.1 Icelandic Web of Science: Hvað merkja orðin „strjúpi“ og „drundur“? (“What do the words “strjúpi” and “drundur” mean?”)
Old Norse
Alternative forms
Noun
strjúpi m (genitive strjúpa)
Declension
Declension of strjúpi (weak an-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | strjúpi | strjúpinn | strjúpar | strjúparnir |
accusative | strjúpa | strjúpann | strjúpa | strjúpana |
dative | strjúpa | strjúpanum | strjúpum | strjúpunum |
genitive | strjúpa | strjúpans | strjúpa | strjúpanna |
Descendants
- Icelandic: strjúpi
- Norwegian Nynorsk: strupe
- Norwegian Bokmål: strupe
- Swedish: strupe
- Danish: strube