suçlanma

Turkish

Noun

suçlanma (definite accusative suçlanmayı, plural suçlanmalar)

1. verbal noun of suçlanmak

Declension

Inflection
Nominative	suçlanma
Definite accusative	suçlanmayı
	Singular	Plural
Nominative	suçlanma	suçlanmalar
Definite accusative	suçlanmayı	suçlanmaları
Dative	suçlanmaya	suçlanmalara
Locative	suçlanmada	suçlanmalarda
Ablative	suçlanmadan	suçlanmalardan
Genitive	suçlanmanın	suçlanmaların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular suçlanmam suçlanmalarım 2nd singular suçlanman suçlanmaların 3rd singular suçlanması suçlanmaları 1st plural suçlanmamız suçlanmalarımız 2nd plural suçlanmanız suçlanmalarınız 3rd plural suçlanmaları suçlanmaları Definite accusative Singular Plural 1st singular suçlanmamı suçlanmalarımı 2nd singular suçlanmanı suçlanmalarını 3rd singular suçlanmasını suçlanmalarını 1st plural suçlanmamızı suçlanmalarımızı 2nd plural suçlanmanızı suçlanmalarınızı 3rd plural suçlanmalarını suçlanmalarını Dative Singular Plural 1st singular suçlanmama suçlanmalarıma 2nd singular suçlanmana suçlanmalarına 3rd singular suçlanmasına suçlanmalarına 1st plural suçlanmamıza suçlanmalarımıza 2nd plural suçlanmanıza suçlanmalarınıza 3rd plural suçlanmalarına suçlanmalarına Locative Singular Plural 1st singular suçlanmamda suçlanmalarımda 2nd singular suçlanmanda suçlanmalarında 3rd singular suçlanmasında suçlanmalarında 1st plural suçlanmamızda suçlanmalarımızda 2nd plural suçlanmanızda suçlanmalarınızda 3rd plural suçlanmalarında suçlanmalarında Ablative Singular Plural 1st singular suçlanmamdan suçlanmalarımdan 2nd singular suçlanmandan suçlanmalarından 3rd singular suçlanmasından suçlanmalarından 1st plural suçlanmamızdan suçlanmalarımızdan 2nd plural suçlanmanızdan suçlanmalarınızdan 3rd plural suçlanmalarından suçlanmalarından Genitive Singular Plural 1st singular suçlanmamın suçlanmalarımın 2nd singular suçlanmanın suçlanmalarının 3rd singular suçlanmasının suçlanmalarının 1st plural suçlanmamızın suçlanmalarımızın 2nd plural suçlanmanızın suçlanmalarınızın 3rd plural suçlanmalarının suçlanmalarının

Verb

suçlanma

1. second-person singular negative imperative of suçlanmak

Further reading

• “suçlanma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu