subplicaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of subplicō.
Participle[edit]
subplicātūrus (feminine subplicātūra, neuter subplicātūrum); first/second-declension participle
- Alternative form of supplicāturus
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | subplicātūrus | subplicātūra | subplicātūrum | subplicātūrī | subplicātūrae | subplicātūra | |
Genitive | subplicātūrī | subplicātūrae | subplicātūrī | subplicātūrōrum | subplicātūrārum | subplicātūrōrum | |
Dative | subplicātūrō | subplicātūrō | subplicātūrīs | ||||
Accusative | subplicātūrum | subplicātūram | subplicātūrum | subplicātūrōs | subplicātūrās | subplicātūra | |
Ablative | subplicātūrō | subplicātūrā | subplicātūrō | subplicātūrīs | |||
Vocative | subplicātūre | subplicātūra | subplicātūrum | subplicātūrī | subplicātūrae | subplicātūra |