substanțialism
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French substantialisme. By surface analysis, substanțial + -ism.
Noun[edit]
substanțialism n (uncountable)
Declension[edit]
Declension of substanțialism
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) substanțialism | substanțialismul | (niște) substanțialisme | substanțialismele |
genitive/dative | (unui) substanțialism | substanțialismului | (unor) substanțialisme | substanțialismelor |
vocative | substanțialismule | substanțialismelor |