subtilis
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /subˈtiː.lis/, [s̠ʊpˈt̪iːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /subˈti.lis/, [subˈt̪iːlis]
Adjective
subtīlis (neuter subtīle, comparative subtīlior, superlative subtīlissimus, adverb subtīliter); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | subtīlis | subtīle | subtīlēs | subtīlia | |
Genitive | subtīlis | subtīlium | |||
Dative | subtīlī | subtīlibus | |||
Accusative | subtīlem | subtīle | subtīlēs subtīlīs |
subtīlia | |
Ablative | subtīlī | subtīlibus | |||
Vocative | subtīlis | subtīle | subtīlēs | subtīlia |
Derived terms
Derived terms
Descendants
References
- “subtilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “subtilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- subtilis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- subtilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- sound knowledge; scholarship: doctrina exquisita, subtilis, elegans
- good taste; delicate perception: iudicium subtile, elegans, exquisitum, intellegens
- the plain style: verborum tenuitias, oratio subtilis
- sound knowledge; scholarship: doctrina exquisita, subtilis, elegans