succeptus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of succipiō.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /sukˈkep.tus/, [s̠ʊkˈkɛpt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /sutˈt͡ʃep.tus/, [sutˈt͡ʃɛpt̪us]
Participle[edit]
succeptus (feminine succepta, neuter succeptum); first/second-declension participle
- Alternative form of susceptus
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | succeptus | succepta | succeptum | succeptī | succeptae | succepta | |
Genitive | succeptī | succeptae | succeptī | succeptōrum | succeptārum | succeptōrum | |
Dative | succeptō | succeptō | succeptīs | ||||
Accusative | succeptum | succeptam | succeptum | succeptōs | succeptās | succepta | |
Ablative | succeptō | succeptā | succeptō | succeptīs | |||
Vocative | succepte | succepta | succeptum | succeptī | succeptae | succepta |