succulentus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From succus (“juice”) + -ulentus (“full of, abounding in”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /suk.kuˈlen.tus/, [s̠ʊkːʊˈɫ̪ɛn̪t̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /suk.kuˈlen.tus/, [sukːuˈlɛn̪t̪us]
Adjective[edit]
succulentus (feminine succulenta, neuter succulentum); first/second-declension adjective
- Alternative form of sūculentus
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | succulentus | succulenta | succulentum | succulentī | succulentae | succulenta | |
Genitive | succulentī | succulentae | succulentī | succulentōrum | succulentārum | succulentōrum | |
Dative | succulentō | succulentō | succulentīs | ||||
Accusative | succulentum | succulentam | succulentum | succulentōs | succulentās | succulenta | |
Ablative | succulentō | succulentā | succulentō | succulentīs | |||
Vocative | succulente | succulenta | succulentum | succulentī | succulentae | succulenta |
Descendants[edit]
- English: succulent
- French: succulent
- Italian: succulento
References[edit]
- “succulentus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- succulentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.