superlativus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

superlātīvus (feminine superlātīva, neuter superlātīvum); first/second-declension adjective

  1. (grammar) superlative (of an adjective)

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative superlātīvus superlātīva superlātīvum superlātīvī superlātīvae superlātīva
Genitive superlātīvī superlātīvae superlātīvī superlātīvōrum superlātīvārum superlātīvōrum
Dative superlātīvō superlātīvō superlātīvīs
Accusative superlātīvum superlātīvam superlātīvum superlātīvōs superlātīvās superlātīva
Ablative superlātīvō superlātīvā superlātīvō superlātīvīs
Vocative superlātīve superlātīva superlātīvum superlātīvī superlātīvae superlātīva

Descendants[edit]

  • Norwegian Bokmål: superlativ

References[edit]