surrogaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of surrogō.
Participle[edit]
surrogātūrus (feminine surrogātūra, neuter surrogātūrum); first/second-declension participle
- Alternative form of subrogāturus
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | surrogātūrus | surrogātūra | surrogātūrum | surrogātūrī | surrogātūrae | surrogātūra | |
Genitive | surrogātūrī | surrogātūrae | surrogātūrī | surrogātūrōrum | surrogātūrārum | surrogātūrōrum | |
Dative | surrogātūrō | surrogātūrō | surrogātūrīs | ||||
Accusative | surrogātūrum | surrogātūram | surrogātūrum | surrogātūrōs | surrogātūrās | surrogātūra | |
Ablative | surrogātūrō | surrogātūrā | surrogātūrō | surrogātūrīs | |||
Vocative | surrogātūre | surrogātūra | surrogātūrum | surrogātūrī | surrogātūrae | surrogātūra |