suçlanma

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Noun

[edit]

suçlanma (definite accusative suçlanmayı, plural suçlanmalar)

  1. verbal noun of suçlanmak

Declension

[edit]
Inflection
Nominative suçlanma
Definite accusative suçlanmayı
Singular Plural
Nominative suçlanma suçlanmalar
Definite accusative suçlanmayı suçlanmaları
Dative suçlanmaya suçlanmalara
Locative suçlanmada suçlanmalarda
Ablative suçlanmadan suçlanmalardan
Genitive suçlanmanın suçlanmaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular suçlanmam suçlanmalarım
2nd singular suçlanman suçlanmaların
3rd singular suçlanması suçlanmaları
1st plural suçlanmamız suçlanmalarımız
2nd plural suçlanmanız suçlanmalarınız
3rd plural suçlanmaları suçlanmaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular suçlanmamı suçlanmalarımı
2nd singular suçlanmanı suçlanmalarını
3rd singular suçlanmasını suçlanmalarını
1st plural suçlanmamızı suçlanmalarımızı
2nd plural suçlanmanızı suçlanmalarınızı
3rd plural suçlanmalarını suçlanmalarını
Dative
Singular Plural
1st singular suçlanmama suçlanmalarıma
2nd singular suçlanmana suçlanmalarına
3rd singular suçlanmasına suçlanmalarına
1st plural suçlanmamıza suçlanmalarımıza
2nd plural suçlanmanıza suçlanmalarınıza
3rd plural suçlanmalarına suçlanmalarına
Locative
Singular Plural
1st singular suçlanmamda suçlanmalarımda
2nd singular suçlanmanda suçlanmalarında
3rd singular suçlanmasında suçlanmalarında
1st plural suçlanmamızda suçlanmalarımızda
2nd plural suçlanmanızda suçlanmalarınızda
3rd plural suçlanmalarında suçlanmalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular suçlanmamdan suçlanmalarımdan
2nd singular suçlanmandan suçlanmalarından
3rd singular suçlanmasından suçlanmalarından
1st plural suçlanmamızdan suçlanmalarımızdan
2nd plural suçlanmanızdan suçlanmalarınızdan
3rd plural suçlanmalarından suçlanmalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular suçlanmamın suçlanmalarımın
2nd singular suçlanmanın suçlanmalarının
3rd singular suçlanmasının suçlanmalarının
1st plural suçlanmamızın suçlanmalarımızın
2nd plural suçlanmanızın suçlanmalarınızın
3rd plural suçlanmalarının suçlanmalarının

Verb

[edit]

suçlanma

  1. second-person singular negative imperative of suçlanmak

Further reading

[edit]
  • suçlanma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu