szczwać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *ščьvati.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ʃʲt͡ʃʲfat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /ʃʲt͡ʃʲfat͡ɕ/

Verb

[edit]

szczwać impf (perfective poszczwać)

  1. (attested in Masovia) to sic a dog
    • 1950 [1424], Władysław Kuraszkiewicz, Adam Wolff, editors, Zapiski i roty polskie XV-XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej, number 104, Warsaw:
      Jakom ya Jacusowa kmecza ne byl anim go pszy szczwal
      [Jakom ja Jakuszowa kmiecia nie bił anim go psy szczwał]

Descendants

[edit]
  • Polish: szczuć

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “szczwać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN