szwindel

Polish

Etymology

From German Schwindel.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂfin.dɛl/

Noun

szwindel m inan (diminutive szwindelek)

1. (colloquial) fraud, scam

   Synonym: oszustwo

Declension

Declension of szwindel

	singular	plural
nominative	szwindel	szwindle
genitive	szwindla	szwindlów/szwindli
dative	szwindlowi	szwindlom
accusative	szwindel	szwindle
instrumental	szwindlem	szwindlami
locative	szwindlu	szwindlach
vocative	szwindlu	szwindle

Derived terms

• (verb) szwindlować
• (noun) szwindlarz

Further reading

• szwindel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN