tânguit
Jump to navigation
Jump to search
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Past participle of tângui.
Noun
[edit]tânguit n (uncountable)
Declension
[edit] declension of tânguit (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) tânguit | tânguitul |
genitive/dative | (unui) tânguit | tânguitului |
vocative | tânguitule |
Verb
[edit]tânguit (past participle of tângui)
- past participle of tângui