tânguit
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of tângui.
Noun[edit]
tânguit n (uncountable)
Declension[edit]
declension of tânguit (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) tânguit | tânguitul |
genitive/dative | (unui) tânguit | tânguitului |
vocative | tânguitule |
Verb[edit]
tânguit (past participle of tângui)
- past participle of tângui