törmääminen
Jump to navigation
Jump to search
Finnish
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Noun
[edit]törmääminen
- verbal noun of törmätä
- colliding, crashing, impacting
- (colloquial) bumping into
Declension
[edit]Inflection of törmääminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | törmääminen | törmäämiset | |
genitive | törmäämisen | törmäämisten törmäämisien | |
partitive | törmäämistä | törmäämisiä | |
illative | törmäämiseen | törmäämisiin | |
singular | plural | ||
nominative | törmääminen | törmäämiset | |
accusative | nom. | törmääminen | törmäämiset |
gen. | törmäämisen | ||
genitive | törmäämisen | törmäämisten törmäämisien | |
partitive | törmäämistä | törmäämisiä | |
inessive | törmäämisessä | törmäämisissä | |
elative | törmäämisestä | törmäämisistä | |
illative | törmäämiseen | törmäämisiin | |
adessive | törmäämisellä | törmäämisillä | |
ablative | törmäämiseltä | törmäämisiltä | |
allative | törmäämiselle | törmäämisille | |
essive | törmäämisenä | törmäämisinä | |
translative | törmäämiseksi | törmäämisiksi | |
abessive | törmäämisettä | törmäämisittä | |
instructive | — | törmäämisin | |
comitative | See the possessive forms below. |