tłumacz
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *tъlmačь, from a Turkic language.
Noun
tłumacz m pers
Declension
Declension of tłumacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tłumacz | tłumacze |
| genitive | tłumacza | tłumaczy |
| dative | tłumaczowi | tłumaczom |
| accusative | tłumacza | tłumaczy |
| instrumental | tłumaczem | tłumaczami |
| locative | tłumaczu | tłumaczach |
| vocative | tłumaczu | tłumacze |
Related terms
- (nouns) tłumaczka f, tłumaczenie n
- (verb) tłumaczyć
Verb
tłumacz impf