tanrıcılık

Turkish

Etymology

From tanrıcı (“theist”) +‎ -lık.

Pronunciation

• IPA^(key): /tɑnɾɯdʒɯɫɯk/

Noun

tanrıcılık (definite accusative tanrıcılığı, plural tanrıcılıklar)

1. theism

Declension

Inflection
Nominative	tanrıcılık
Definite accusative	tanrıcılığı
	Singular	Plural
Nominative	tanrıcılık	tanrıcılıklar
Definite accusative	tanrıcılığı	tanrıcılıkları
Dative	tanrıcılığa	tanrıcılıklara
Locative	tanrıcılıkta	tanrıcılıklarda
Ablative	tanrıcılıktan	tanrıcılıklardan
Genitive	tanrıcılığın	tanrıcılıkların

Synonyms

• teizm