temeteu
Jump to navigation
Jump to search
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Hungarian temetö.
Noun
[edit]temeteu n (plural temeteie)
Declension
[edit]Declension of temeteu
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) temeteu | temeteuul | (niște) temeteie | temeteiele |
genitive/dative | (unui) temeteu | temeteuului | (unor) temeteie | temeteielor |
vocative | temeteuule | temeteielor |