tiomáin

Irish

Etymology

From Old Irish timáinid (“drives”).

Pronunciation

• IPA^(key): /tʲɪmˠaːnʲ/

Verb

tiomáin (present analytic tiománann, future analytic tiománfaidh, verbal noun tiomáint, past participle tiomáinte)

1. to drive
2. to propel, impel
3. (golf) to drive

Conjugation

conjugation of tiomáin (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	tiománaim	tiománann tú; tiománair†	tiománann sé, sí	tiománaimid	tiománann sibh	tiománann siad; tiománaid†	a thiománann; a thiománas / a dtiománann*; a dtiománas*	tiomántar
	past	thiomáin mé; thiománas	thiomáin tú; thiománais	thiomáin sé, sí	thiománamar; thiomáin muid	thiomáin sibh; thiománabhair	thiomáin siad; thiománadar	a thiomáin / ar thiomáin*	tiománadh
	past habitual	thiománainn / dtiománainn‡‡	thiomántá / dtiomántᇇ	thiománadh sé, sí / dtiománadh sé, s퇇	thiománaimis; thiománadh muid / dtiománaimis‡‡; dtiománadh muid‡‡	thiománadh sibh / dtiománadh sibh‡‡	thiománaidís; thiománadh siad / dtiománaidís‡‡; dtiománadh siad‡‡	a thiománadh / a dtiománadh*	thiomántaí / dtiománta퇇
future		tiománfaidh mé; tiománfad	tiománfaidh tú; tiománfair†	tiománfaidh sé, sí	tiománfaimid; tiománfaidh muid	tiománfaidh sibh	tiománfaidh siad; tiománfaid†	a thiománfaidh; a thiománfas / a dtiománfaidh*; a dtiománfas*	tiománfar
conditional		thiománfainn / dtiománfainn‡‡	thiománfá / dtiománfᇇ	thiománfadh sé, sí / dtiománfadh sé, s퇇	thiománfaimis; thiománfadh muid / dtiománfaimis‡‡; dtiománfadh muid‡‡	thiománfadh sibh / dtiománfadh sibh‡‡	thiománfaidís; thiománfadh siad / dtiománfaidís‡‡; dtiománfadh siad‡‡	a thiománfadh / a dtiománfadh*	thiománfaí / dtiománfa퇇
subjunctive	present	go dtiomána mé; go dtiománad†	go dtiomána tú; go dtiománair†	go dtiomána sé, sí	go dtiománaimid; go dtiomána muid	go dtiomána sibh	go dtiomána siad; go dtiománaid†	—	go dtiomántar
	past	dá dtiománainn	dá dtiomántá	dá dtiománadh sé, sí	dá dtiománaimis; dá dtiománadh muid	dá dtiománadh sibh	dá dtiománaidís; dá dtiománadh siad	—	dá dtiomántaí
imperative		tiománaim	tiomáin	tiománadh sé, sí	tiománaimis	tiománaigí; tiománaidh†	tiománaidís	—	tiomántar
verbal noun		tiomáint
past participle		tiomáinte

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Synonyms

• troitheánaigh

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
tiomáin	thiomáin	dtiomáin
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “tiomáin”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN