tiontaigh

Irish

Verb

tiontaigh (present analytic tiontaíonn, future analytic tiontóidh, verbal noun tiontú, past participle tiontaithe)

1. to convert
2. to translate
3. (religion) to convert

Conjugation

conjugation of tiontaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	tiontaím	tiontaíonn tú; tiontaír†	tiontaíonn sé, sí	tiontaímid; tiontaíonn muid	tiontaíonn sibh	tiontaíonn siad; tiontaíd†	a thiontaíonn; a thiontaíos / a dtiontaíonn*; a dtiontaíos*	tiontaítear
	past	thiontaigh mé; thiontaíos	thiontaigh tú; thiontaís	thiontaigh sé, sí	thiontaíomar; thiontaigh muid	thiontaigh sibh; thiontaíobhair	thiontaigh siad; thiontaíodar	a thiontaigh / ar thiontaigh*	tiontaíodh
	past habitual	thiontaínn / dtiontaínn‡‡	thiontaíteá / dtiontaíteᇇ	thiontaíodh sé, sí / dtiontaíodh sé, s퇇	thiontaímis; thiontaíodh muid / dtiontaímis‡‡; dtiontaíodh muid‡‡	thiontaíodh sibh / dtiontaíodh sibh‡‡	thiontaídís; thiontaíodh siad / dtiontaídís‡‡; dtiontaíodh siad‡‡	a thiontaíodh / a dtiontaíodh*	thiontaítí / dtiontaít퇇
future		tiontóidh mé; tiontód; tiontóchaidh mé†	tiontóidh tú; tiontóir†; tiontóchaidh tú†	tiontóidh sé, sí; tiontóchaidh sé, sí†	tiontóimid; tiontóidh muid; tiontóchaimid†; tiontóchaidh muid†	tiontóidh sibh; tiontóchaidh sibh†	tiontóidh siad; tiontóid†; tiontóchaidh siad†	a thiontóidh; a thiontós; a thiontóchaidh†; a thiontóchas† / a dtiontóidh*; a dtiontós*; a dtiontóchaidh*†; a dtiontóchas*†	tiontófar; tiontóchar†
conditional		thiontóinn; thiontóchainn† / dtiontóinn‡‡; dtiontóchainn†‡‡	thiontófá; thiontóchthᆠ/ dtiontófᇇ; dtiontóchthᆇ‡	thiontódh sé, sí; thiontóchadh sé, s토/ dtiontódh sé, s퇇; dtiontóchadh sé, s톇‡	thiontóimis; thiontódh muid; thiontóchaimis†; thiontóchadh muid† / dtiontóimis‡‡; dtiontódh muid‡‡; dtiontóchaimis†‡‡; dtiontóchadh muid†‡‡	thiontódh sibh; thiontóchadh sibh† / dtiontódh sibh‡‡; dtiontóchadh sibh†‡‡	thiontóidís; thiontódh siad; thiontóchadh siad† / dtiontóidís‡‡; dtiontódh siad‡‡; dtiontóchadh siad†‡‡	a thiontódh; a thiontóchadh† / a dtiontódh*; a dtiontóchadh*†	thiontófaí; thiontóchtha토/ dtiontófa퇇; dtiontóchtha톇‡
subjunctive	present	go dtiontaí mé; go dtiontaíod†	go dtiontaí tú; go dtiontaír†	go dtiontaí sé, sí	go dtiontaímid; go dtiontaí muid	go dtiontaí sibh	go dtiontaí siad; go dtiontaíd†	—	go dtiontaítear
	past	dá dtiontaínn	dá dtiontaíteá	dá dtiontaíodh sé, sí	dá dtiontaímis; dá dtiontaíodh muid	dá dtiontaíodh sibh	dá dtiontaídís; dá dtiontaíodh siad	—	dá dtiontaítí
imperative		tiontaím	tiontaigh	tiontaíodh sé, sí	tiontaímis	tiontaígí; tiontaídh†	tiontaídís	—	tiontaítear
verbal noun		tiontú
past participle		tiontaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Synonyms

• (convert, in religious sense): iompaigh