tlen

See also: -tlen and тлен

Classical Nahuatl

Pronoun

tlen

1. Alternative spelling of tlein

---

Eastern Huasteca Nahuatl

Etymology

Cognate to Classical Nahuatl tlein

Adverb

tlen

1. what

Conjunction

tlen

1. that

---

Polish

Chemical element
O
Previous: azot (N)
Next: fluor (F)

Etymology

Coined by Jan Oczapowski before 1851, from tleć, tlić się (“to smoulder”). Displaced earlier kwasoród.

Pronunciation

• IPA^(key): /tlɛn/

Noun

tlen m inan

1. oxygen

Declension

Declension of tlen

	singular
nominative	tlen
genitive	tlenu
dative	tlenowi
accusative	tlen
instrumental	tlenem
locative	tlenie
vocative	tlenie

Derived terms

• tlenek
• tlenkowy
• tlenowy
• utlenić

Further reading

• tlen in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN