trúnaðareiðr
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
From trúnaðar (“faithfulness”) + eiðr (“oath”).
Noun[edit]
trúnaðareiðr m
- oath of allegiance
Declension[edit]
Declension of trúnaðareiðr (strong a-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | trúnaðareiðr | trúnaðareiðrinn | trúnaðareiðar | trúnaðareiðarnir |
| accusative | trúnaðareið | trúnaðareiðinn | trúnaðareiða | trúnaðareiðana |
| dative | trúnaðareiði | trúnaðareiðinum | trúnaðareiðum | trúnaðareiðunum |
| genitive | trúnaðareiðs | trúnaðareiðsins | trúnaðareiða | trúnaðareiðanna |
References[edit]
- trúnaðareiðr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.