trinus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈtriː.nus/, [ˈt̪riːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈtri.nus/, [ˈt̪riːnus]
Adjective
trīnus (feminine trīna, neuter trīnum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | trīnus | trīna | trīnum | trīnī | trīnae | trīna | |
Genitive | trīnī | trīnae | trīnī | trīnōrum | trīnārum | trīnōrum | |
Dative | trīnō | trīnō | trīnīs | ||||
Accusative | trīnum | trīnam | trīnum | trīnōs | trīnās | trīna | |
Ablative | trīnō | trīnā | trīnō | trīnīs | |||
Vocative | trīne | trīna | trīnum | trīnī | trīnae | trīna |
References
- “trinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “trinus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- trinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.